Muotathaler Dialekt | Schriftsprache | Erläuterung | Foto | Audio |
---|---|---|---|---|
fuul | faul | mhd vûle füülär, füülscht müde, lahm fuulä Cheib, Hund, Siäch z fuul zum Schiissä am Aabäd värruckt fuul, am Morgäd fuul värruckt | ||
fuul | faulend | fuul Zänd fuuli Öpfel fuulä Schnee fuulä Schtei schtinkt wen ä fuuli Schiissä | ||
fuul | Verstärkung ä fuulä meinädä Schelm | |||
fuulä | faulen | mhd vuolen d Öpfel fand afä fuulä | ||
Fuulä | Böser Faulen vgl ON Faulenbach BE, Fulenbach SO | |||
fuulänzä | faulenzen | (siehe Kluge) > lunzä | ||
Böös Fuulä | Böser Faulen | Bös Fuulen | ||
Hund | Hund | dr Hund aareisä ä fuulä huärä Hund dr Hund isch drinnä (etwas faul) dr Hund im Füdlä haa (wütend sein) dr Hund machä (lustig sein) umä Hund nüd findä > Hütttähund, Lüüghund, Feutsch Flurname: Hööch Hund | ||
lüügä | lügen | lüügä we druckt ä lüügsch äs wen ä fuulä meinädä Schelm! das isch glogä! > laugnä | ||
luutär | lauter | mhd lûter 1) rein, hell, unvermischt luutär Gold, luutärs Gold, luutär(s) Wasser) 2) schwindelerregend ä luutäri Fluä > heitär 3) erstarrt (adv): nur, bloss luutär Uchruut luutär Schtei luutär fuuli Öpfel luutärlöötig ä söttig | ||
meinäd | meineidig | (alt: todeswürdig, jetzt nur Verstärkungswort) meinäd schöön, guät, fromm, sauft (vgl huärä usf) ä fuulä meinädä Schelm > wolmeinäd | ||
mischtfuul | sehr faul | ä mischtfuulä Cheib | ||
Schelm | Schelm | mhd schelm Bösewicht (todeswürdig): Schelm bei uns: Dieb Schelmächeib, Schelmähund ä lüügsch as wenä fuulä meinädä Schelm! > Schaafschelm, Veeschelm, Pfandweibel (der huärä Schelm!) Schweizergardisten konnten früher als Aussteuer ein ganzes Bett mit nach Hause nehmen,ein solcher hiess dann ä pääpschtlichä Bett-Schelm Kinderspiel Illgau: Lantegär und Schelmis | ||
schtinkä | stinken | mhd stinken (mhd auch gut riechen z. B. 870: Rosen stinken süsse, vgl schmecken und schmöckä) schtinkä wenä fuuli Schiissä äs schtunk nu mee gschtunkä gestunken neu: es stinkt mir Stinkblumen | ||
umäfuulä | faul herumliegen | |||
Uusreed | Ausrede | ä fuuli Uusreed | ||
uusäfuulä | zur Wahl hinausfallen | |||
värruckt | verrückt | mhd verrucken (von der Stelle rücken) är isch flätt värruckt (aufgebracht) äs isch schonu värruckt! (traurig, unverständlich) ä värruckti Aarbät (unermesslich) Verstärkung: värruckt gschiid, schöön, wüäscht am Aabäd värruckt fuul, am Morgäd fuul värruckt! di värruckti Mäss (Karfreitagsgottes- dienst nur mit Kommunion) die värrucktä Tääg (Fastnachtstage, wo alles drunter und drüber geht) | ||
voorwäg | vorneweg | vooräwäg nää (mit Geduld, eins nach dem anderen) all vooräwäg, vooräwäg alls fuul (Obst, Gümel, Bohnen) diä heds vooräwäg putzt (alle ohne Ausnahme, eins nach dem anderen) |
Dialekt: | fuul |
Deutsch: | faul |
mhd vûle füülär, füülscht müde, lahm fuulä Cheib, Hund, Siäch z fuul zum Schiissä am Aabäd värruckt fuul, am Morgäd fuul värruckt | |
Dialekt: | fuul |
Deutsch: | faulend |
fuul Zänd fuuli Öpfel fuulä Schnee fuulä Schtei schtinkt wen ä fuuli Schiissä | |
Dialekt: | fuul |
Deutsch: | |
Verstärkung ä fuulä meinädä Schelm | |
Dialekt: | fuulä |
Deutsch: | faulen |
mhd vuolen d Öpfel fand afä fuulä | |
Dialekt: | Fuulä |
Deutsch: | |
Böser Faulen vgl ON Faulenbach BE, Fulenbach SO | |
Dialekt: | fuulänzä |
Deutsch: | faulenzen |
(siehe Kluge) > lunzä | |
Dialekt: | Böös Fuulä |
Deutsch: | Böser Faulen |
Bös Fuulen | |
Dialekt: | Hund |
Deutsch: | Hund |
dr Hund aareisä ä fuulä huärä Hund dr Hund isch drinnä (etwas faul) dr Hund im Füdlä haa (wütend sein) dr Hund machä (lustig sein) umä Hund nüd findä > Hütttähund, Lüüghund, Feutsch Flurname: Hööch Hund | |
Dialekt: | lüügä |
Deutsch: | lügen |
lüügä we druckt ä lüügsch äs wen ä fuulä meinädä Schelm! das isch glogä! > laugnä | |
Dialekt: | luutär |
Deutsch: | lauter |
mhd lûter 1) rein, hell, unvermischt luutär Gold, luutärs Gold, luutär(s) Wasser) 2) schwindelerregend ä luutäri Fluä > heitär 3) erstarrt (adv): nur, bloss luutär Uchruut luutär Schtei luutär fuuli Öpfel luutärlöötig ä söttig | |
Dialekt: | meinäd |
Deutsch: | meineidig |
(alt: todeswürdig, jetzt nur Verstärkungswort) meinäd schöön, guät, fromm, sauft (vgl huärä usf) ä fuulä meinädä Schelm > wolmeinäd | |
Dialekt: | mischtfuul |
Deutsch: | sehr faul |
ä mischtfuulä Cheib | |
Dialekt: | Schelm |
Deutsch: | Schelm |
mhd schelm Bösewicht (todeswürdig): Schelm bei uns: Dieb Schelmächeib, Schelmähund ä lüügsch as wenä fuulä meinädä Schelm! > Schaafschelm, Veeschelm, Pfandweibel (der huärä Schelm!) Schweizergardisten konnten früher als Aussteuer ein ganzes Bett mit nach Hause nehmen,ein solcher hiess dann ä pääpschtlichä Bett-Schelm Kinderspiel Illgau: Lantegär und Schelmis | |
Dialekt: | schtinkä |
Deutsch: | stinken |
mhd stinken (mhd auch gut riechen z. B. 870: Rosen stinken süsse, vgl schmecken und schmöckä) schtinkä wenä fuuli Schiissä äs schtunk nu mee gschtunkä gestunken neu: es stinkt mir Stinkblumen | |
Dialekt: | umäfuulä |
Deutsch: | faul herumliegen |
Dialekt: | Uusreed |
Deutsch: | Ausrede |
ä fuuli Uusreed | |
Dialekt: | uusäfuulä |
Deutsch: | zur Wahl hinausfallen |
Dialekt: | värruckt |
Deutsch: | verrückt |
mhd verrucken (von der Stelle rücken) är isch flätt värruckt (aufgebracht) äs isch schonu värruckt! (traurig, unverständlich) ä värruckti Aarbät (unermesslich) Verstärkung: värruckt gschiid, schöön, wüäscht am Aabäd värruckt fuul, am Morgäd fuul värruckt! di värruckti Mäss (Karfreitagsgottes- dienst nur mit Kommunion) die värrucktä Tääg (Fastnachtstage, wo alles drunter und drüber geht) | |
Dialekt: | voorwäg |
Deutsch: | vorneweg |
vooräwäg nää (mit Geduld, eins nach dem anderen) all vooräwäg, vooräwäg alls fuul (Obst, Gümel, Bohnen) diä heds vooräwäg putzt (alle ohne Ausnahme, eins nach dem anderen) | |